نظر نیویورک تایمز در مورد تاثیر کاهش تحریم‌ها بر اقتصاد ایران

مؤسسات مالی و شرکت‌های غربی به‌دلیل واهمه از تغییر دوباره قوانین طی چند ماه آتی در صورت دست نیافتن ایران و شش قدرت جهانی به توافق و نیز بیم از گرفتاری در تحریم‌هایی که علیه تهران وضع شده تمایل چندانی به شروع مبادلات با ایران ندارند.

 

 به گزارش افکارنیوز، نیویورک تایمز طی مقاله‌ای به تحلیل تأثیر توافقنامه موقت شش‌ماهه بر وضعیت اقتصادی ایران پرداخت. این روزنامه آمریکایی می‌نویسد: حقوق‌دانان تجاری و تحلیلگر دیپلماتیک معتقدند در نیمه‌راه توافق هسته‌ای شش‌ماهه بین ایران و قدرت‌های بزرگی هستیم که به‌منظور تعیین زمان برای حصول به یک توافقنامه جامع، ایرانی‌ها شاهد رونق چندانی متعاقب تسهیل تحریم‌ها نبودند.

آیا ناامیدی ایران به این معنا خواهد بود که این کشور انگیزه کمتری برای مذاکره درباره یک توافق دائمی درباره برنامه هسته‌ای‌اش تا پایان ضرب‌الاجل ۲۰ جولای [۲۹ تیر ماه] داشته باشد؟

فرهاد علوی، کارشناس قوانین تحریم در آکریویس، یک شرکت حقوق بین‌الملل در واشنگتن که به درخواست‌های بسیاری برای کسب اطلاعات درباره تجارت با ایران پس از امضای توافقنامه موقتی پاسخ داده است، می‌گوید: "ایران تبدیل به مکانی خطرناک برای بانک‌ها، شرکت‌های حمل و نقل و شرکت‌های بیمه داشته است".

وی در ادامه می‌افزاید که بانک‌ها علاقه‌ای ندارند سیاست‌های خود را در حالی که ممکن است چند ماه بعد قانون بار دیگر دگرگون شود، تغییر بدهند. یکی دیگر از کارشناسان این حوزه معتقد است ماهیت تحریم‌های آمریکا علیه ایران باعث شده است که بسیاری از کشورها حتی به‌صورت موقتی علاقه‌ای برای معامله با تهران نداشته باشند.

نیویورک تایمز در ادامه می‌نویسد: علی‌رغم ادعاهای اولیه از جانب مقامات ایران مبنی بر اینکه رژیم تحریم‌های غربی دچار شکاف شده است و اینکه عصری جدید آغاز شده، این کشور با مشکلاتی حتی در دریافت پول‌های آزادشده‌اش مواجه شده است. تنها معاملات تجاری اعلام شده در آمریکا برخی قراردادهای کوتاه‌مدت برای ارائه قطعات یدکی به هواپیماهای بوئینگ قدیمی ایران است.

چنین به نظر می‌رسد که ایران نفت بیشتری صادر می‌کند و بر اساس گزارش صندوق بین‌الملل پول ظاهراً اقتصاد این کشور ثبات بیشتری یافته‌اند.

اما بسیاری از کارشناسان قوانین تحریم‌ها معتقدند که کشور هنوز هم از نظر اقتصادی دچار مشکلات بسیار است و از شبکه‌های مالی جهانی که یکی از اجزای حیاتی مبادلات تجاری بین‌المللی هستند، به‌دور افتاده است.